මම නුඹේ වතින් නුඹේ මුලු හිතම කියවීමි.... එය සුන්දරය....වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම එය සුන්දරය......විටෙක නුඹේ වතට වඩා නුඹේ සිත මට සුන්දර වූවා යැයි කීවොත් මා නිවැරදිය....
මට නුඹ ගැන මතකය අමතක කල නොහැක....නමුත් මා පිලිබඳ මතකය නුඹට අමතක කල හැකි බව නම් මම ඉඳුරාම දනිමි.....
නොබෝ දිනකින් නුඹ මා ගැන මතකය මිහිදන් කරනු ඇත....සුන්දරත්වය නම් වූ දෙයක් නැති මානයක් මම නුඹේ හදවත තුල නොදුටුවෙමි.....කෙසේ උවද නුඹට හැකිතාක් අසුන්දර මානයක මගේ මතකය මිහිදන් කල මැනවි......
මෙලොව ඇති සියළු සුන්දර දේ නුඹ නමින් උපමා කල මට, දකින සියළුම සුන්දරවූ දසුනක් දසුනක් පාසාම, නුඹේ මතකය යලි යලිත් ඉපැදීම වැලැක්විය නොහැක...
ඉදින්,,,, මිහිදන් කල මැන මා ගැන මතකය..!!!!!!!!!!
හිරු රැස් ඇවිදින්
ලියලා ගහ කොළ
පුබුදා මල් තව
නුඹ සිහි කරවයි.......
මිහිදන් කල මැන
මා ගැන මතකය
හිරු රැස් නොගැටෙන
අඳුරු නිම්නයෙක........
පෙරදා සඳ දැක පැතූ පැතුම් සඳ එලිය තරම්.....
මා නුඹ පිලිබඳ ඇඳි සිතුවම් නිල් අහස තරම්.....
පින්බර නුඹෙ හිත තුලවත් ඉන්නට නැතිද..? වරම්......
මිහිදන් කල මැන මා මතකය යලි නොඑන තරම්......
මිහිදන් කල මැන....මා ගැන මතකය..........
සිසිලැති උණුසුම් මේ හැම දේ නුඹ නමට උවම්.....
නුඹ ගැන මතකය ගෙන දේ තව තව හිතට රිදුම්......
තනිකම හැමදා ගෙන එන මුත් මා හට සැනසුම්.......
මතකය සතුරුව හද විල මත බිඳවයි ගිවිසුම්......
..............................බඩා.............................
No comments:
Post a Comment