පිච්ච මලේ..........

ප්‍රේමයට පන්ති භේදයක් නැත. නමුත් පෙම්වතුන් එක් වීමට පන්ති භේදයක් නොතිබිය යුතුය. දුප්පත්, පෝසත්, කුල, මල, ජාති, ආගම් ආදිය ප්‍රේමයේ සදාතනික සතුරෝය.

උඹ පිච්ච මලක් වගේ......ලස්සනයි....අහිංසකයි....සුවඳයි....

ගිනි මද්දහනේ දුක් විඳින දුප්පතුන්ට, රාත්‍රියේ සැපට පිපෙන පිච්ච මල් උරුම නැත.

සඳ එළිය ගත සනසයි...හිරු ගත දවයි....පිනි බින්දු ගත නැවුම් කරයි...දහදිය ගත අපුල කරයි...පිච්ච මල් නම් දහවලට නොපිපෙන්නේමය. ඉදින් නුඹ ගැන තවත් සිහින දැක පලක් නැත.  
පොදු වූත් සමාන වූත් රතු රුධිරයක අසමාන කම් දකින නරයින්ගේ ප්‍රේම වෘතාන්තය...... 


පිච්ච මලේ
උඹ රෑටම පිපීයන්...
ගිනි මද්දහනේ ඇවිලෙන
හිතේ ගින්න නොපෙනෙන්නට....
පිච්ච මලේ
උඹ රෑටම පිපීයන්...

අව්ව සැර වැඩී
සඳ එළිය සේ නැති...
සුලඟ ගිනිගනී
මද පවන සේ නැති....

උඹ පිපී ඇති
රෑ මට නින්ද නැතී...
සිහිනයේ එතී
මුදු සුවඳ නොනවති...

යටි හිතෙ හරී
උඹ ඉන්ටෙපා වෙලී...
සිපගන්න බැරී
මම අසරණයි හරී...

...............බඩා..............